lost one

 1.How do know that you are loved?.I shall haunt, O my lost one, as the twilight

Haunts a grieving bamboo trail,
And your dreams will linger strangely with the music
Of a phantom lover’s tale.thats that i love.

2.can loved be measured?.if yes,how?if so why?.can loved be measured when you give for your best love and to love so much. by knowing each other and specially putting trials of relation.

3.why should we walk accourding to P.S castrence?.we should walk acourding,of a loved one is so hard to face,

you just want to hide, 
go somewhere and escape! 
But death is something
we all must go through.
I know it's hard
when it's someone you loved and knew 

molave

Out of the depthless matrix of your faith in us, and on the silent cliffs of freedom, we carve for all time your marmoreal dream! Until our people, seeing, are become like the Molave, firm, resilient, staunch, rising on the hillside, unafraid, Strong in its own fiber, yes, likThe main interpretation of the Filipino poem Like The Molave is one regarding how the people of the Philippines must work to make the nation stronger. The poem states that a region of the Philippines - Rizal - cannot yet rest, as there is still much work to be done to make the area successful. At the beginning of the poem, the poet outlines how the Philippines is dependent on other nations, and must work towards becoming independent in the future in order to support its citizens. Like The Molave also highlights the importance of the younger generation, and how they must fight for their
 e the Molave! 

love philippines

                                       
                                                        Why i Love Philippines
                   Best of all i love phillipines because im filipino im the                      one to
                   the voters of the philippines.and i love philippines                             because
                   its more fun of the philippines, philippines is the gentle                     pepoel
                   honest,faithfil and specially one no.1 of the tourist                             spot.And
                   here in our country you see a wondereful places and                            any kind
                   of falls and everything that you want.

big dreams

                                                             My Future
      Im Diosdado O Libores. Studed at Negros Oriental State University.
      I Study nw in Bachelore of Hospitality Management. My big dream
      is to finish my study because i have so many dreams in my life.
      My one of my dreams is i want to build a restaurant hotel in
      Dumaguete,and specially other restaurant that gives me happy and
      more income so that i can help my family and other.
      Specially want big dreams is to build a house of GOD, a big church
      so that for those people who wants to worship GOD there is building
      that i build.

The Story of my Life. Helloww!.. Im Diosdaddo O Libores,Living at Dumaguete City.
Work at Jollibee Robinsons Place Dumaguete. IM a simple boy,humble,faithful,caring,
loving and best of all respectful also. I know how to play drums. Im the one belong in the
worship team in my Church. My weakness is to become a jealous guy.And most
of all i can work hardly, i want to eat delicious foods and others.I LOve my life
because when i have a problem i directly call to GOD.thank you LORD for
everything. thats all the story of my life.

best president

My Expectation of the next president is to do something more than Noynoy's doing.

I expect that no any drags that easyle can pass in our Country.And I expect also

that Duterte is have the right to fight if there is any country traying to down our country,

i expect that duterte has the strong to protect people....

I expect duterte that theres no any morder also happend in our country. and specially

and hope so that,duterte is not to try corruption .

duterte do something,try your best for everything and GODBLESS.

delicacies

I like this filipino delicacies because of filipino taste and amoy delicious.
and the one of filipino best foods.

paboretong tula

KALUPI NG PUSO

Talaan ng aking mga dinaramdam,
Kasangguning lihim ng nais tandaan,
bawat dahon niya ay kinalalagyan
ng isang gunitang pagkamahal-mahal

Kaluping maliit sa tapat ng puso
ang bawat talata’y puno ng pagsuyo,
ang takip ay bughaw, dito nakatago
ang lihim ng aking ligaya’t siphayo.

Nang buwan ng Mayo kami nagkilala
at tila Mayo rin nang magkalayo na;
sa kaluping ito nababasa-basa
ang lahat ng aking mga alaala.

Nakatala rito ang buwan at araw
ng aking ligaya at kapighatian…
isang dapithapo’y nagugunam-gunam
sa mga mata ko ang luha’y umapaw…
Anupa’t kung ako’y tila nalulungkot
binabasa-basa ang nagdaang lugod;
ang alaala ko’y dito nagagamot,
sa munting kaluping puno ng himutok.

Matandang kalupi ng aking sinapit
dala mo nang lahat ang tuwa ko’t hapis;
kung binubuksan ka’y parang lumalapit
ang lahat ng aking nabigong pag-ibig.

Sa dilaw mong dahong ngayon ay kupas na
ang lumang pagsuyo’y naaalaala,

MANGGAGAWA

Bawat palo ng martilyo sa bakal mong pinapanday
alipatong nagtilamsik, alitaptap sa kadimlan; 
mga apoy ng pawis mong sa Bakal ay kumikinang
tandang ikaw ang may gawa nitong buong Santinakpan.Nang tipakin mo ang bato ay natayo ang katedral
nang pukpukin mo ang tanso ay umugong ang batingaw,
nang lutuin mo ang pilak ang salapi a lumitaw,
si Puhunan ay gawa mo, kaya ngayon’y nagyayabang.

Kung may ilaw na kumisap ay ilaw ng iyong tadyang,
kung may gusaling naangat, tandang ikaw ang pumasan
mula sa duyan ng bata ay kamau mo ang gumalaw
hanggang hukay ay gawa mo ang krus na nakalagay.

Kaya ikaw ay marapat dakilain at itanghal
pagkat ikaw ang yumari nitong buong Kabihasnan…..
Bawat patak ng pawis mo’y yumayari ka ng dangal,
dinadala mo ang lahi sa luklukan ng tagumpay.

PUSO, ANO KA?

Ang puso ng tao ay isang batingaw,
sa palo ng hirap, umaalingawngaw
hihip lang ng hapis pinakadaramdam,
ngumt pag lagi nang nasanay, kung minsan,
nakapagsasaya kahit isang bangkay.

Ang puso ng tao’y parang isang relos,
atrasadong oras itong tinutumbok,
oratoryo’y hirap, minutero’y lungkot,
at luha ang tiktak na sasagot-sagot,
ngunit kung ang puso’y sanay sa himutok
kahit libinga’y may oras ng lugod.

Ang puso ay ost’ya ng tao sa dibdib
sa labi ng sala’y may alak ng tamis,
kapag sanay ka nang lagi sa hinagpis
nalalagok mo rin kahit anung pait,
at parang martilyo iyang bawat pintig
sa tapat ng ating dibdib na may sakit.

Kung ano ang puso? Ba, sanlibrang laman
na dahil sa ugat ay gagalaw-galaw,
dahil sa pag-ibig ay parang batingaw,
dahil sa panata ay parang orasan,
at mukhang ost’ya rin ng kalulwang banal
sa loob ng dibdib ay doon nalagay.

ISANG PUNUNGKAHOY

Kung tatanawin mo sa malayong pook,
ako’y tila isang nakadipang kurus;
sa napakatagal na pagkakaluhod,
parang ang paa ng Diyos.Organo sa loob ng isang simbahan
ay nananalangin sa kapighatian,
habang ang kandila ng sariling buhay
magdamag na tanod sa aking libingan.

Sa aking paanan ay may isang batis,
maghapo’t magdamag na nagtutumangis;
sa mga sanga ko ay nangakasabit
ang pugad ng mga ibon ng pag-ibig.

Sa kinislap-kislap ng batis na iyan,
asa mo ri’y agos ng luhang nunukal;
at saka ang buwang tila nagdarasal,
ako’y binabati ng ngiting malamlam.

Ang mga kampana sa tuwing orasyon,
nagpapahiwatig sa akin ng taghoy,
ibon sa sanga ko’y may tabing nang dahon,
batis sa paa ko’y may luha nang daloy.

Ngunit tingnan ninyo ang aking narating,
natuyo, namatay sa sariling aliw.
Naging kurus ako ng pagsuyong laing
at bantay sa hukay sa gitna ng dilim.

Wala na, ang gabi ay lambong na luksa,
panakip sa aking namumutlang mukha!
Kahoy na nabuwal sa pagkakahiga
ni ibon, ni tao’y hindi na matuwa.

At iyong isiping nang nagdaang araw,
isang kahoy akong malago’t malabay.
Ngayon, ang sanga ko’y kurus sa libingan,
dahon ko’y ginawang korona sa hukay!

SA PAMILIHAN NG PUSO

Huwag kang iibig nang dahil sa pilak
pilak ay may pakpak
dagling lumilipad
pag iniwan ka na, ikaw’y maghihirap.

Huwag kang iibig nang dahil sa ganda
ganda’y nagbabawa
kapag tumanda na
ang lahat sa mundo’y sadyang nag-iiba.

Huwag kang iibig sa dangal ng irog
kung ano ang tayog
siya ring kalabog
walang taong hindi sa hukay nahulog.

Huwag kang iibig dahilan sa nasang
maging masagana
sa aliw at tuwa
pagkat ang pag-ibig ay di nadadaya…

Kung ikaw’y iibig ay yaong gusto mo
at mahal sa iyo
kahit siya’y ano,
pusong-puso lainang ang gawin mong dulo.

Kung ikàw’y masawi’y sawi kang talaga
ikaw na suminta
ang siyang magbata;
kung maging mapalad, higit ka sa iba.

Sa itong pag-ibig ay lako ng puso
di upang magtubo
kaya sumusuyo
pag-ibig ay hukay ng pagkasiphayo.

best filipino heros

These are the Filipino heroes.
the person that they fight,that we back Espanyol time.
they try there best to protect our country.

this song is Sponge cola album. i like this song because of meaningful song that i want sins

high school until now. tittled JEEPNEY. and sponge cola is also one of my favorite OPM song

that i like ever.. and sponge cola is the one relax band. :)